Fragment listu \[do rodziców\] z dn. 1.III.\[1915 r.\], Mediolan \: \"...Co będzie \? Bóg raczy wiedzieć. Życie moje obecnie \- coś tak nieznośnego \[...\] to znowu żyję nadzieją wyjazdu prędkiego, gdzieś aby tylko śpiewać\! Tam we Wiedniu zrezygnować musiałabym, bo mi odpisał Czesław Zaremba, że stanowczo w obecnych czasach po włosku śpiewać nie można. W innym języku nie umiem, a zatem dla mnie tam nadzieja śpiewania upadła...\"